تأثیر مشاوره فردی فعالیت فیزیکی مبتنی بر تئوری رفتار برنامه‌ریزی‌شده بر شاخص‌های قندخون در زنان مبتلا به دیابت بارداری: کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده

زمینه و هدف: انجام فعالیت فیزیکی، یکی از مداخلات ارزان و در دسترس در زمینه خودمراقبتی دیابت بارداری است. تغییر و اصلاح رفتارهای بهداشتی در افراد می‌تواند منجر به پیشگیری یا به تأخیر انداختن بیماری و عوارض آن گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر مشاوره فعالیت فیزیکی مبتنی بر تئوری رفتار برنامه‌ریزی‌شده بر شاخص‌های قند خون در زنان مبتلا به دیابت بارداری انجام شد. روش بررسی: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی، تأثیر مشاوره مبتنی بر تئوری رفتار برنامه‌ریزی‌شده بر روی 50 زن مبتلا به دیابت بارداری بررسی گردید. افراد واجد شرایط، به‌روش بلوک تصادفی‌شده به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند، سپس اندازه‌گیری شاخص‌های قندخون (قبل و بعد از مداخله) انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل و تی زوجی آنالیز شدند یافته‌ها: در این مطالعه، میانگین قند خون ناشتا (028/0=p)، هموگلوبین A1C (008/0=p)، قندخون 2 ساعته (002/0=p) و تعداد دفعات بستری (001/0>p) در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش نشان داد و میانگین فعالیت فیزیکی در منزل (001/0>p)، حیطه‌های ورزشی (001/0>p)، حمل و نقل (015/0=p)، تمایل به فعالیت فیزیکی (001/0>p)، نگرش نسبت به فعالیت فیزیکی (001/0>p)، هنجارهای انتزاعی (001/0=p) و کنترل درک‌شده (001/0>p)، افزایش معنی‌داری داشت. نتیجه‌گیری: با توجه به اثرات مثبت مداخله در کنترل شاخص‌های قند خون، مشاوره فعالیت فیزیکی در زنان باردار، به‌خصوص با بهره‌گیری از تئوری آموزش بهداشت می‌تواند به‌عنوان یکی از راهکارهای مؤثر در کنترل دیابت بارداری در نظر گرفته شود.